Türkay ASMA: Hep neden çocuk hakları diye düşünüyoruz. İnsan hakları var iken ayrı bir çocuk hakkından bahsedilmesi yadırgana bilir. Ancak konunun temeline inersek insan haklarının uygulanması, hayata geçirilebilmesi hakları verilerek yetiştirilen çocuklarla mümkündür.

Şiddet gören, aşağılanan terk edilen, istismara uğrayan, eğitilmeyen çocuklardan oluşan bir sistemde sağlıklı hoşgörülü insan haklarına saygılı bireylerden bahsedemeyiz. Bu nedenle çocuk haklarının temeli olan; yaşam, korunma, gelişim ve katılım haklarına dayalı çocuklar yetiştirmeliyiz. Bu hakları ihlal edilen çocuklar suça sürüklenmekte başka bir deyimle kanunla ihtilafa düşmektedirler. Çocukların hukukla tanışmasında bizim onlara vermemiz gerekenleri vermememiz, yapmamız gerekenleri yapmamamız yatmaktadır. Bu eksiklikleri gidermek için onlara pozitif ayrımcılık uygulayan, onları yeniden kazanmamıza yardımcı olacak hukuk sistemi oluşturmak zorundayız.

Aziz ŞEKER: Hukuk, çocuğu anlam ve içerik olarak nasıl korur? Hukuk sisteminin çocuk sorunuyla ilgili referans alması gereken kaynaklar? Hukuk sistemi bunlardan yeterince yararlanalabiliyor mu?

Türkay ASMA: Hukuk, çocuğu hakları olan bir birey olarak kabul edip korumaya almalıdır.
-Hukuk sistemimizin kaynağı,
-Uluslararası sözleşmeler. Bunlar BM. Sözleşmeleri ve Avrupa Sözleşmeleri olarak 2 grupta toplanır.
-BM. Temel ilkeleri tavsiye kararları Beejing kuralları Riad kuralları, Havana kuralları gibi,
Ulusal yasalar çocuk koruma yasası Türk medeni yasası, TCK CMK denetimli serbestlik yasası gibi,
Hukuk sistemimiz bu yasalardan yararlanamıyor.

Türkay ASMA: Toplum belleğinde çocuk hala bir birey olamadı. O ya ailesinin ya da yaşadığı çevrenin malı, onu düşündüğümüz kafamızda şekillendirdiğimiz şekilde koruyoruz. Döverek, azarlayarak terbiye ediyoruz. Yasaklar koyarak eğitiyoruz. Görüşünün ve kişiliğinin hiç önemi yok. Biz biliriz o bilmez sanki bakış açısına sahibiz. Bu bakış açısı ve buna dayalı davranış biçimi değiştirilmedikçe toplumsal sorumluluğun gelişmesi ve paylaşılması mümkün olmayacaktır.

Aziz ŞEKER: Türkiye’de çocuk hukuku bütünlüğünde bir ders Hukuk fakültelerinde okutuluyor mu? Çocuk refahı alanındaki devlet politikasının durumu? Ve çocuk adalet sistemi, hukuk sistemi içinde hak ettiği önemi görüyor mu?

Türkay ASMA: Türkiye’de çocuk hukuku bütünlüğünde bir ders Türkiye’de Hukuk Fakültelerinde hala okutulmuyor. Bu dersin sadece çocuğun hukuku ile ilgili olmaması, onunla iletişim kurma, görüşünü alma, görüşüne saygı duyma, yararı ve yararını öncelikle koruma ilkelerine de dayanması gerekiyor. Çocuk refahı konusunda bir devlet politikası yok, sadece Cumhuriyetin ilk 10 yılında devletin bir çocuk politikası olmuştur. Ondan sonra Devletin çocuk refahı konusundaki hareketi günü geçiştiren kararlardan öteye geçmemiştir.

Aziz ŞEKER: Son yıllarda Hukuk alanında gözlemlenen değişiklikler söz konusu… Türk Ceza Kanunu, Çocukları Koruma Kanunu vb. önemli değişikliklere gidildiği belirtilmekte. Özde çocuklarla ilgili ne tür değişiklikler yapıldı? Sizce istenilen düzeyde bir değişikliğe gidildi mi? Değişimi içselleştirecek yoğunlukta bir süreç yaşanıyor mu? Yasal-Örgütsel yapı gerekli olanaklar barındırıyor mu? Örneğin, gizlenmesi ahlaki bir sorumluluk haline getirilmiş olan “istismar”la göz göze gelebilecek bir olgunluğa ulaşacak mı toplumumuz?

Türkay ASMA: Hukuk sistemimizde Avrupa uyum yasaları gereği son derece olumlu değişiklikler yapılmıştır. Değişiklikler oldukça olumludur. Ancak değişiklik içselleştirilmedi. Lüks bulunuyor ve uygulanmıyor. İstismar özellikle ensest Türkiye’nin yoğunlukla yaşadığı ama aynı yoğunlukla inkar ettiği bir olgu bununla toplum olarak, devlet olarak, Adalet sistemi olarak yüzleşmek ve kabullenmek zorundayız.